Ik schrijf dit op maandagavond vanuit ons Chelsea-appartement, na drie dagen New York Fashion Week. Op vrijdagmiddag kwamen we aan in ons home away from home dat nog mooier bleek te zijn dan we op de foto’s hadden kunnen zien.
De kamers worden verdeeld, de koffers uitgepakt en Jet, Joss, May en Sacha (onze fantastische cameraman) gaan richting Whole Foods voor eten. “Ik kan niet tegen lege ijskasten” aldus Jet, dus zo geschiedde. Ondertussen blijf ik in het appartement voor een douche en een vers pakkie, want ik heb die avond de show van Monique Lhuillier, en dat verslag lees je hier.
We zijn totaal gesloopt die avond en rollen allemaal rond 22:00 uur naar bed, om vervolgens om een uur of 05:00 klaarwakker in bed te liggen. Super lachen joh zo’n jetlag.
Om 10:00 uur ga ik met Jet naar de show van Lacoste, heeft May een afspraak met Sarah Keller (de agent van Doutzen Kroes) en gaat Josselin backstage bij Tibi.
Jet en ik sluiten Lacoste af met een smoothie, een kleine stadswandeling en dan gaan we allemaal weer naar het appartement voor een snelle tik en het inladen van de gedraaide beelden. May en ik trekken onze warmste thermobroeken aan want we hebben nog één stop op het program: de show van Alexander Wang.
We staan oog in oog met Kim Kardashian, Kanye West, Nicci Minaj en Anna Wintour, en hoe dat allemaal ging lees je hier. Vol van opwinding keren we huiswaarts waar Joss en Jet de tafel hebben gedekt en schalen vol heerlijks hebben klaargezet. Met laptop op links en glas wijn op rechts tikken we nog wat stukjes en gaan dan wederom om 22:00 uur naar bed, al is het gevoelsmatig diep diep in de nacht.
Dan zondag, een belangrijke dag want onze allerliefste Josselin is jarig. We hebben stiekem een taartje gekocht met kaarsjes en ’s ochtends zingen we knettervals maar vol liefde verjaardagsliederen voor haar.
Jet en Joss gaan de hele ochtend en middag met camera op pad om een ontzettend leuk sneakeritem te draaien (binnenkort te zien) en May en ik gaan naar de show van Victoria Beckham om voor de deur mensen te interviewen. Althans, dat was de bedoeling, maar voordat we er erg in hadden waren we opeens bínnen bij de show, en bleven dat ook. Hoe dat allemaal ging lees je in detail hier.
We hebben de smaak te pakken en gaan door naar DKNY. Minor detail, zondag was de koudste dag in 20 jaar, dus na een half uur blauwbekken bij DKNY moeten we het noodgedwongen opgeven. We zien zelfs een meisje totaal blauw aangelopen naar binnen afgevoerd worden, zo koud is het.
We gaan terug naar ons appartement om op te warmen. Ik parkeer mezelf onder de douche want ik blíjf maar bibberen en rillen. Als we ein-de-lijk het gevoel weer terug hebben in onze ledematen stappen we weer in de tax en gaan we naar de show van DvF, die zoals altijd weer een grande spectacle is. Na afloop gebeurt HET: ik heb een kans om op de foto te springen met Olivia. ECHT. Maar uiteraard ga ik dat nog in geuren en kleuren vertellen later.
Mijn wereld is nu compleet, dat begrijp je. We besluiten het te vieren met een glas wijn (van een schamele $16, de goedkoopste op de kaart mind you) bij het Grand Soho hotel, één van de lievelingshotels van May. En dan gaan we weer in een tax naar opnieuw een lievelingsplek van May: restaurant Morandi. Daar ontmoeten we onze geliefde Jet en Joss weer (die ik door de intense kou en bijbehorende brain freeze het grootste gedeelte van de dag Jot en Jess bleef noemen) voor een waanzinnig diner. We sluiten af aan onze tafel, knikkebollend en tikkend tegelijk, en maken ons op voor de volgende dag – waar ik jullie morgen alles over ga vertellen.